Bobbejane, Jagluiperd, Meerkatte & Volstruise

Rijdend richting Oudtshoorn konden we niet meer genieten van de walvissen of het blauwe water. We reden doorheen de prachtige bergen, je weet wel, op van die typische uitgestrekte op-en-neergaande wegen met aan de zijlijn bomen die in België niet voorkomen. Daarbij nog een typische Afrikaanse radiozender, en het plaatje was compleet. Wanneer we de Tradouw-pass opreden stond er een bord dat het verboden was om bobbejane (bavianen) te voederen. Dat creëert natuurlijk verwachtingen... tevergeefs, want we zagen er geen. Tot op het moment dat je het niet meer verwacht, op route 62 tussen Ladismith en Oudtshoorn, plots een baviaan aan de kant van de weg en enkele meters later nog één in de velden ook. Ik zou daar niet graag aan het wandelen geweest zijn, met zo’n grote beesten in het wild en volgens de literatuur toch vrij agressief ook...

Na 4uur rijden stond in Oudtshoorn onze glampingtent op ons te wachten, zalig zo midden in de natuur maar dan zonder opblaasmatrasje en mét eigen badkamer. Na enkele picture perfect foto’s, vertrokken we naar de Cango wildlife ranch waar wilde dieren geholpen en verzorgd worden. Een soort van dierentuin, maar dan anders want de dieren die ongevaarlijk zijn lopen hier bijvoorbeeld vrij rond. Zo konden we van heel dichtbij vleermuizen, kangoeroe’s, vogels,... zien zonder omheining ertussen. Als kers op de taart mochten we binnen bij de jagluiperd (Cheetahs) om ze te aaien. Met een paar eieren in mijn broek dacht ik: da’s een kans dat ik niet mag laten liggen... Gelukkig was het kort na de middag en hadden ze veel zin in hun middagdutje waardoor alles vredig verlopen is. Toch vroeg ik bij de verzorger even na of het dier uit genot of uit kwaadheid aan het grollen was tijdens de aaisessie, en gelukkig bevestigde hij het eerste. Ervaring rijker, check! 

Vandaag (dinsdag) stond onze wekker absurd vroeg, om 5:45. Awtch. Onze tent was in vergelijking met de avond voorheen extreem afgekoeld, wat het opstaan nog pijnlijker maakte. Om 6:30 kwam een open jeep ons ophalen om de meerkatte (stokstaartjes) te gaan spotten in een natuurreservaat. Deze diertjes staan ‘s morgens op als de zon opkomt, en houden van de zonnestralen. Ze hebben verschillende zelfgemaakte holletjes overheen het domein, dus het was even zoeken waar ze vandaag zouden zitten. Na een tijdje vonden we ze, en zowel wij observeerden hen alsook omgekeerd. Onderweg naar de stokstaartjes kwamen we ook nog een baby giraf met zijn/haar ouders tegen, springbokken, enzovoort. Na de safari kwam een andere minibus ons ophalen om naar een struisvogelboerderij te gaan want Oudtshoorn is één van de plaatsen met het grootste aantal Volstruise! Ze zien er vreselijk dom uit, en onze gids bevestigde ook dat ze effectief niet heel snugger zijn, maar vooral lekker. Het zijn in feite de kippen van Zuid-Afrika, maar dan groter want 1 struisvogelei = 24 kippeneieren... We werden meegenomen in de werking van de boerderij, mochten op een ei gaan staan en zagen tot slot enkele baby-struisvogels hun eerste kennismaking met de wereld. Robin waagde er zich zelfs aan om zelf een ei te openen, schattig maar ook wel een beetje raar (vond ik dan). De rest van de namiddag hebben we eens al chillend doorgebracht aan het zwembad, want niet vergeten: hier is het lente en dus een aangename 25 graden! (Big smile)

Om onze dagen maandag en dinsdag zalig af te sluiten, kozen we voor een aperitiefje met nadien selfmade braai (ne BBQ gelijk we in België zeggen). Een paar struisvogels op de grill met de ondergaande zon op de achtergrond in het midden van uitgestrekte natuur en zonder al te veel buren, wat heeft een mens meer nodig? Meer van dit alles wellicht, en dat is ook wat we gaan doen. Next stop: Addo nationaal park!