Wadi Rum & Wadi Musa

Na 2 dagen relaxen in Aqaba was het tijd voor andere oorden, echt andere oorden, namelijk de wadi-rum woestijn. Hier hadden we vooraf via Bedouin camps een dagtour met de jeep geboekt, inclusief maaltijden en overnachting letterlijk in de woestijn. 

Na wat zoeken waar we moesten zijn en wie ons zou begeleiden, waren we terecht en kregen we al ons eerste theetje. Je denkt een theetje, gezond enzo. Hun interpretatie is licht verschillend... zó zoet! Lekker wel, maar een klein glaasje zorgt al voor úren suikerplezier! Het bleek ook snel nodig om gesterkt te zijn wanneer we mochten kennismaken met ons vervoersmiddel. Een eeuwenoude Toyota-jeep zonder ruitenwissers, met draadjes aan elkaar gefoefeld, en overal bij elkaar gelast. We namen plaats op de openlucht ‘bankjes’ achteraan om alles goed te kunnen zien. 

Al snel overviel de kracht en grootheid van de woestijn en zijn bergen ons. Ook al waren er geen dieren te spotten, overal waar je keek dacht je waaw, wat een natuurpracht! Van rode zandduinen tot Jurasic Park beelden tussen de rotsen. Op een bepaald moment, helemaal opgeslorpt in het landschap, zeiden we zelfs tegen elkaar dat het normaal zou aanvoelen moest er ons plots een dino voorbij wandelen. Gelukkig voor ons leven is dat laatste niet gebeurd :-) 

‘s Middags nam de gids ons mee naar zijn woonplaats voor enkele maanden per jaar, waar we zijn hond, ezel, schapen en zijn moeder mochten ontmoeten. De moeder des huizes heeft gekookt voor ons, en opnieuw kregen we een suikershot. In de namiddag sloeg het weer om en kregen we wind en af en toe zelfs een druppel regen. We waren dan ook blij om aan te komen in het kamp waar thee en een warm haardvuur ons stond op te wachten. En dit alles met een fantastisch panorama zicht, zonder wifi, zonder afleiding, niets. Moeilijk voor mij, dat wel... maar het dwong mij om tot rust te komen en te genieten. De avond werd afgesloten met enkele live gezongen arabische liedjes en een lekker traditioneel diner! De nacht was koud, maar een geitenwollen deken (en lichaamswarmte van elkaar) zorgde ervoor dat we warm sliepen. Topervaring! 

Maandag terug de auto in en een uurtje later zouden we in Wadi Musa (Petra) moeten zijn. Daar brachten de weergoden in de bergen echter verandering in, want... SNEEUW. Als er nu één ding was waar we ons niet aan verwacht hadden was het dat. De rit die ons mooie uitzichten langs slingerwegen in de bergen had moeten bezorgen, veranderde in oplettend rijden in dichte mist en sneeuw. Gelukkig heeft Robin al meermaals bewezen een topchauffeur te zijn en hij zei enkel “kheb al door erger gereden” als ik hem vroeg of het ging. De rest van de dag bleef wisselvallig dus besloten we niet te veel meer te doen en eens wat bij te rusten, iets te gaan eten,... 

De laatste dag, dinsdag, en nog het zogenaamde hoogtepunt van Jordanië in het vooruitzicht... De oude stad Petra! We vertrokken vroeg en besloten ook de route náár Petra te voet te doen want de GPS had gezegd 1,6km, easy peasy! Ja, in het doorgaan klopte dat wel want het was bergaf, en ik liet ondertussen al eens vallen dat we in het terugkeren ook een taxi konden nemen... Petra zelf was druk maar zeker indrukwekkend! We deden verschillende routes om zo veel mogelijk te zien, en dat hebben mijn benen geweten. 23km en meer dan 1000 hoogtemeters die te verklaren zijn door een wandeling via 900 trappen en ook doordat we nadien dan tóch terug zijn gewandeld in plaats van een taxi te nemen. Pluimpje voor onszelf! De foto’s van deze ervaring zeggen meer dan woorden, dus check die gerust! 

Helaas zit het er alweer bijna op nu, maar nieuwe herinneringen zijn gemaakt. Jordanië is echt een aanrader voor iedereen die eens een andere cultuur wil ontdekken en zin heeft in een rondreis met veel moois! 

Veel liefde xxx